Marzenia o lataniu towarzyszą człowiekowi od zarania dziejów. Dlatego stworzono samoloty. Ale latanie samolotem nie jest tym samym, co skok ze spadochronem. Podczas skoku można naprawdę poczuć się jak ptak – wolność, adrenalina, pęd powietrza, wysokość, cudne widoki – to wszystko sprawia, że spadochroniarstwo staje się coraz bardziej popularnym sportem ekstremalnym.
Historia spadochroniarstwa
Pierwszy projekt spadochronu powstał w Odrodzeniu, a jego pomysłodawcą nie był nikt inny, jak słynny wynalazca i wizjoner Leonardo da Vinci. Genialny da Vinci obserwował ptaki, przyrodę i dzięki swojemu szóstemu zmysłowi obserwacji potrafił określić trafne zasady konstrukcyjne spadochronu. Dzisiaj korzystamy z jego odkryć i ustaleń. Andre Jacques Wright był osobą, która wykonała pierwszy skok spadochronowy. Miało to miejsce w 1797 roku. I tak rozpoczęła się historia spadochroniarstwa.
Spadochroniarstwo jest sportem, który zalicza się do sportów ekstremalnych. Polega na wykonywaniu skoków z samolotu. Każdy skok ma elementy, które podczas zawodów są oceniane. Są to między innymi akrobacje wykonywane w trakcie swobodnego spadania, liczy się także wykonanie akrobacji na otwartej czaszy, punkty zdobywa się za precyzyjne lądowanie. Ale spadochroniarstwo to nie tylko zawody i sport, to też przyjemność i dla tej chwili przyjemności amatorzy skoczkowie wykonują skoki spadochronowe. Przedtem jednak należy odbyć specjalistyczny kurs spadochronowy lub skakać w tandemie.
Kto może skakać ze spadochronem?
Podobno w sporcie spadochronowym nie istnieją żadne przeciwwskazania, by go uprawiać, ale „strzeżonego Pan Bóg strzeże”. Warto zwrócić uwagę na pewne kwestie, by nie wydawać w ciemno pieniędzy na kursy spadochronowe. Kto może skakać ze spadochronem?
Otóż nie każdy, kto tego zapragnie. Przede wszystkim, by skakać ze spadochronem, nie można mieć mniej niż 10 lat, zaleca się nawet, by dolna granica wieku wynosiła 16 lat. Do 18 roku życia wymagane jest pozwolenie prawnych opiekunów. Waga ciała nie może przekroczyć 100 kg, a wzrost nie może być mniejszy niż 140 cm. Należy też wykonać odpowiednie badania wytrzymałościowe w specjalistycznej przychodni dla sportowców, które wykluczą przewlekłe choroby na przykład serca, układu oddechowego czy też epilepsję. Pamiętajmy – pomoc w powietrzu w razie problemów ze zdrowiem jest zazwyczaj niemożliwa. Skoczkowie powinni być także ubezpieczeni.
Jakie szkolenie spadochronowe wybrać?
Kurs spadochronowy kursowi nie jest równy i o tym warto pamiętać. Każde szkolenie jednak dzieli się na dwie części – teoretyczną, gdzie skoczek uczy się technik latania, kierowania spadochronem oraz lądowania, a także na część praktyczną, która obejmuje skoki w tandemie z instruktorem i skoki samodzielne. Szkolenie kończy się egzaminem, po którym skoczek jest uprawniony do skoków indywidualnych.
Jednak, gdy ktoś nie chce kończyć czasochłonnego kursu, powinien skorzystać z możliwości skoku w tandemie z instruktorem. Polega to na tym, że skoczek jest jakby doczepiony do instruktora. Nie musi więc znać technik skoków, a tylko podstawowe zasady. Za wszystko bowiem odpowiada instruktor.
Artykuł powstał ze Strefa Silesia